rinunciata

zaczęło się niewinnie

moja smutna piosenka

nagle łuszczy się

i rozpada w palcach

raz po raz

serce podchodzi do gardła jak glista

muszę je wypluć

i już nie ma publiczności

która wcześniej biła brawo zapamiętale

i nie ma ani jednego słuchacza

poszli wiwatować czyjemuś powodzeniu 

stoję sama

w ciemnościach na scenie

i nic już nie umiem zaśpiewać

przynajmniej się ze mną pożegnaj